කවි ගී තනු සම

අසරන වූ කවියක් ඔබ සිත තුල

හඬනු ඇසෙයි නිල් නෙත් යුග බොඳ කර

ගී තනුවක් රැව්දෙයි මා හද බැඳ

ඔබ සුසුම් හෙලන, හද ගැහෙනා රිද්මයකට

අද සුභ දවසකි කවි රස විඳිනට

බලනු හිරු සඳු යුග, අහසේ බබලන දෙස

වළා රොදක් ගෙන හිරු සඳු පිදුමට

හමනා කල සුළඟක් - සිසිලෙන් ගත දවටන

කවි පද, ගී තනු, ඒ සුළඟට මුසු කර

ගයමු අපිත් කොවුලන් ගී පරදන

හිරු බැස ගිය කල සඳ තරු නිහඬව

සිහින ලොවින් බැස අසා සිටිනු ඇත

මන රඳවන, හද සනසන, ගත පිනවන
සුමියුරු ඒ ගී නද

Grand

With you, much of my past slips beyond the reach of living memory and history recede into a crystal ball... I lose a love which I never had to win or prove myself worthy of. Though not always unconditional, it was wilfully blind to my flaws and exultant like no other in the most modest of victories.

In you lies lifeless the greatest storyteller and moulder of character that I ever knew. Yet in me lives your narrative; that most intimate of stories which is intertwined with our collective past and shared ultimate destiny. Your gifts to us linger on and we are yet guided by your practical wisdom. I see the world through your eyes. Your strength inspires me still. Even your weaknesses challenge me to continue the relay of generations, as we run each lap, not towards perfection or pure light, but with courage; out of the shadows of history.

So rest in peace, knowing that in me and others who bear the mark of your flesh, you will breathe, speak and act in ways you may never have imagined. And I may yet be bound to your legacy by a golden thread, forevermore!